Pas la pena de se copar lo cap, Sénher Gourgaud ! Los paisatges podon èstre pro diferents dins un pais (parlatz de sentiment). Comprene ço qu'es un sentiment, mas la varietat de paisatge fa partida de las caracteristicas de la màger part das paises! Comparatz lo "sentiment" d'un estatjant de la pampa argentina. Que dirà a Ushuaïa? qu'es lo mème pais dins un autre ambient !
Bon, m'acontentarai de citar Felip Martèl, dins un de sos comentaris, mai naut. Vejaici ço que ditz (en dialècta alpin, crese): "Exista un cause que se chama las lengas romanas, un grand bufet amb un cert nombre de tirets(portugués, castelhan, catalan, occitan, francés, francoprovençau, italian....). Dins chascun d'aquelos tirets l'i a de compartiments (andalos, napolitan, provençau...) Mas que chabon totes chascun dins un tiret ben identifiat. Veio pas ont metre un tiret "lengas d'oc" dins aquela arquitectura. Sieie es lenga d'oc occitan, sieie es bearnés (amb subdivsions aspés, lescunés,...), lemosin (aut, bas e mean), lengadocian (alora aqui, paure...) provençau (rodanenc, marselhés, de Sant-Jan, de Cavalhon...) aupenc (de Forns, de Champanastais, de Maljasset, de Neuhengstett e n'eissublio)".
Tot es dich ! lo respièch de las variacions (qu'ai dempuoi totjorn) es una causa. Mas utilizar aquo per afortir la "pluralitat" de las lengas d'oc es a mon vejaire una absurditat.
Amé lo rasonament de M. Gourgaud, es logic de pensar que lo francés dau Québec est "una autra lenga francesa" (vos pode afortir que comprene un boscatièr quebequés es pas aisit !). Tombam, o repete, dins l'absurditat.
Lo fons vertadièr de "las lengas d'oc" es un refus politic o filosofic que se rescond detràs un rasonament linguistic.

#281: Philippe Carcassés -

Vous voudrièi fa responso su dos causo:

1) disès qu' "Amé lo rasonament de M. Gourgaud, es logic de pensar que lo francés dau Québec est "una autra lenga francesa" (vos pode afortir que comprene un boscatièr quebequés es pas aisit !). Tombam, o repete, dins l'absurditat."

Counouisse pa la situaciu soucio-lenguistico dau quebequés, mè d'avedre viscu au Brasil vous pode afourti que li a d'universitàri que pàrlou d'uno LENGO BRASILIEIRO  diferento de la pourtugueso ! Interessant per nautres: ço qu'aupauso lou brasiliè au pourtugués, es un pau ço qu'aupauso lou prouvençau au lengadoucian !

Dous libre qu'aici fan referencio, de Marcos BAGNO (Universita de Sao Paulo): "A lingua de Eulalia, Novela sociolinguistica", 2003 e "Preconceito linguistico", qu'en 2003 fasiè sa 23enco ediciu !

E, vous hou demande, perdequé li auriè pa de lengo en fourmaciu à l'ouro d'aro ? Perdequé l'istorio das lengo se seriè arestado à l'epoco das Troubadou ? De cop que li a, me semblo que lous "atrasa" soun pa de noste cousta...

2) afourtissès tabé que

"Lo fons vertadièr de "las lengas d'oc" es un refus politic o filosofic que se rescond detràs un rasonament linguistic",

mè per ne poudre discuti me foudriè saupre ço que coumprenès per "refus poulitico" amai "refus filousoufico" ?